اڄ اچانڪ نچي پيو آهين
دل جي پڙ ۾ اچي پيو آهين.
هاڙهه مان توکي فائدو پهتو،
فصل وانگر پچي پيو آهين.
سچ جي قتلِ عام ۾ مُنڪر!
ڪُوڙ بنجي بچي پيو آهين.
عِشقُ ڪڍندئي، ٻئي جي جاءِ نه آ،
”ڌَن – ڌُٻڻ“ ۾ گچي پيو آهين.
پاڻ کان ڪيئن ڪيان جدا توکي،
روح وانگر رچي پيو آهين.
روز کُٽڪو رهي ٿو چورن جو،
مينهن وانگر مچي پيو آهين.