اوڀاريون، لهواريون آهن
ڦِرڻيون گِهرڻيون ياريون آهن.
هي جي ڀُوريون ڪاريون آهن،
دوڌاريون تلواريون آهن.
تو ۾ ڪو دروازو ڪونهي،
هر پاسي ديواريون آهن.
توڙي مُرڪون، توڙي نظرون،
سڀ دل جو بيماريون آهن.
بُت ڇا، روح به قيدي آهن،
اهڙيون خود مختياريون آهن.
لابارن جي مُند اچي وئي،
سَٽ – ڪُٽ آهي، ساريون آهن.
مون لئه سڀ هِڪجهڙيون آهن،
ڇا ڀُوريون ڇا ڪاريون آهن.
سُک سان سُمهندوڪَو نه ’وفا‘! سو،
جنهن هي باهيون ٻاريون آهن.