ڪو به سجدو، سجود ڪونهي ڪو
ڇا خدا جو وجود ڪونهي ڪو؟!
جيڪو مون ۾ لَچڪ ڪري پيدا،
مون ۾ اهڙو غدود ڪونهي ڪو.
ڪوبه روحانيت شناس نه آ،
ڪنهن به لب تي درود ڪونهي ڪو.
عام ۽ جام حالتن کي ڏسو،
زر، زيان آهي سود (1) ڪونهي ڪو.
مِينهن وانگر نزولَ شعرن جو،
چُپِ ۾ ڀي جمود ڪونهي ڪو.
مان ’وفا‘! مَچُ مچائيندو آهيان،
منهنجي فِطرت ۾ دود ڪونهي ڪو.
(1) سُود: فائدو، وياج