جسمَ شامي ڪبابن جيان
رُوح ديسي شرابن جيان.
منهنجون اکيون سوالن جيان،
تنهنجا جلوا جوابن جيان.
مُرڪ مُند جي ٻُڌائي ڇڏي،
ڦَٽ کِڙي پيا گلابن جيان.
الفتن تي وسن نفرتون،
آسماني عذابن جيان.
نيڻ، چَپ، زُلف ۽ انگ انگ،
موسمي انقلابن جيان.
پيار جو ڀي ’وفا‘! درس آ،
آسماني ڪتابن جيان.