نه پهتو ڪو به سِنڌڙيءَ جي سَڏن تي،
ننڍن کي حيف ۽ لعنت وڏن تي.
رڳو رستن ۽ چؤڪن تي چڙهائي،
نه همت ڪنهن کي پهچڻ جي اڏن تي.
ائين دولت تي آهي ويڙهه – ويڙهان:
وڙهن ٿا جئن بکيا ڪُتا هڏن تي.
اميرن جون حويليون ڀي ته آهن،
رڳو ڪاهون غريبن جي لڏن تي.
اِهو تعليم جو معيار آهي،
معلم کٽ تي طالب تڏن تي!
وفا! انسان ۾ انسان ڪونهي،
سدا سندرو فسادن ۽ ڦڏن تي.