مون کي ٻوڙي نه تارجان هاڻي
يعني ٻيهر نه مارجان هاڻي.
منهنجي لڙڪن سان پنهنجي مرڪن سان،
نوجواني گذارجان هاڻي.
جسم جا گل ڇڻي ويئه سارا،
روح جا ڦٽ ٻهارجان هاڻي.
منهنجون راهون رُلي ويون آهن،
پنهنجون راهون نهارجان هاڻي.
ڪو نه تو وٽ وري ’وفا‘ ايندو،
کيس خوابن ۾ سارجان هاڻي.