نيڪي به بَدي آهي
هي ڪهڙي صدي آهي!
باطن ۾ آ محبوبا،
ظاهر ۾ ادي آهي.
احساس ڇُهائڻ جو،
ريشم جي گدي آهي.
گرم آهي طبيعت جي،
فطرت ۾ ٿڌي آهي.
مُرڪن کان سوا جيون،
لُڙڪن جي ندي آهي.
انسان چڱو آهي،
پر ماڻهو ردي آهي.
چقمق ٿي رکي بت ۾،
حالانڪ ڦدي آهي.
تِنهن دل ۾ ”وفا“! جي،
جِنهن دِل ۾ مدي آهي.