تنهنجي چاهت کي ڪير مُنهن ڏيندو
جڳ جي نفرت کي ڪير منهن ڏيندو؟
تنهنجي دولت کي ڪير منهن ڏيندو،
منهنجي غربت کي ڪير منهن ڏيندو؟
سڀ ڪو دولت جي ڪڍ لڳو پيو آ،
هِت نصيحت کي ڪير منهن ڏيندو؟
وصل جي رات، سَن بلوغت جو،
هِن قيامت کي ڪير منهن ڏيندو؟
زلف چهري جان ٿو عزيز رکان،
منهنجي جِدت کي ڪير منهن ڏيندو؟
آئون شاعر ۽ هوءَ رقاصه،
هن تفاوت کي ڪير منهن ڏيندو؟
ٿي سگهان ٿو خوشيءَ سان پاڳل مان،
تنهنجي آٿت کي ڪير منهن ڏيندو؟
آهي نيلام گهر ۾ حسن ”وفا“!
هِن اذيت کي ڪير مُنهن ڏيندو؟