زُلف ۽ رخسار ۾ دل لڳي ٿي ٿئي
تِيرگي ٿي ٿئي، روشني ٿي ٿئي.
نيڻ پيرن مٿان، پيرَ نيڻن مٿان،
حسن ۽ عشق ۾ دوستي ٿي ٿئي.
ڪيڏو مجبور آهيان مان حالات کان،
توکان وڇڙڻ تي مون کي خوشي ٿي ٿئي.
دل جهُڪڻ کان سواءِ ڪيئن ٿا سَجدا لڳن،
صِرف نِوڙت ڪٿي بندگي ٿي ٿئي.
زهر قاتل پيون، پوءِ ڀي ٿا جِيُون،
حوصلن جي عجب زندگي ٿي ٿئي.
لُڙڪ کي مُرڪ سيکارڻي ٿي پوي،
اهڙي دنيا ’وفا‘ پيار جي ٿي ٿئي.