ڪير مُئو تلوار کي ڇاهي
ڪير بچو، سرڪار کي ڇاهي!
حرفُ مسيحائيءَ تي ايندو،
صدين جي بيمار کي ڇاهي!
تون ئي ڪانگَ اڏائيندين پيو،
پرديسيءَ جي پيار کي ڇاهي!
دوزخ ۾ ڀي ماڻهو آهن،
جنت جي ٿڌڪار کي ڇاهي!
جهڙي مومل، تهڙي سُومل،
هرجائيءَ جي پيار کي ڇاهي!
گهاڻو، آرو، ڦاسي، گولي،
ظالم جي معيار کي ڇاهي!
صرف ’وفا‘ گهرجي چاهت کي،
ورنه ڪنهن ڪِردار کي ڇاهي!