جي تنهنجي پيار کان آجا رهون ها
زماني ۾ نه ايڏا غم سهون ها!
صنم! سُوري به ٺُڪرائي ڇڏي ها،
جي تنهنجي پيار جي ضد تان لهون ها.
شِڪست ۽ فتح ڪوئي حل نه آهي،
وِڙهون ها جيسين ڀي جيئرا رهون ها.
توهان قاتل، اسان مقتل جي عزت،
توهان کان ڇو ڊڄون ها، ڇو ڊهون ها.
پئين غيرن جي ڀٽڪائڻ سان ڀٽڪي،
سدائين گڏ هلون ها، گڏ رهون ها.
توهان جي سينڌ ۾ سندور وانگر،
تمنا هئي سدا روشن رهون ها.
سندس ماڙيءَ ۾ هئي، ڏاڪڻ ۾ ڏاڪڻ،
’وفا‘! ڪيسين چڙهون، ڪيسين لهون ها.