هر دل ۾ روشن پيار، مگر ڪو ڄاڻي
آ ماڻهو ماڻهو يار، مگر ڪو ڄاڻي!
ڳُجهه – ڳوههُ چئو ٿا جنهن کي، سو هر دل جو،
آ اکين مان اظهار، مگر ڪو ڄاڻي.
هُن پارِ الئه ڇا لاءِ وڃن ٿا ماڻهو؟
هِن پار وسي ٿو يار، مگر ڪو ڄاڻي.
هر ڪنهن کي سمجهڻ هڪجهڙو ناداني،
ڪو گهوڙو ڪو هسوارُ، مگر ڪو ڄاڻي.
ڪو گُل، ڪو پَنُ، ڪو ٻُور ’وفا‘! ڪو ڪَنڊو،
تون سِر تا پا گلزار، مگر ڪو ڄاڻي!