وڏن کان بي ضمير هو
لڪير جو فقير هو.
لهو لهو سوير آ،
نظر هئي يا تير هو؟
اڏيو مگر ڪري پيو،
پکي اڃا صغير هو.
نفس نفس نزاڪتون،
حسين بي نظير هو.
هُتي ڇو زهر ٿي ويو؟
هِتي ته کنڊ – کير هو.
جو لُڙڪ لُڙڪ ٿي ويو،
سندم اکين جو نِير هو.
مون کان اڳي ٻُڏي ويو،
عجيب دستگير هو.
صليب تي، به پيو کِلي،
’وفا‘ وڏو شرير هو!!