ٽيڪي ٽيڪي تي ڏيئا ٻري ويا
هر اڱڻ تان انڌيرا ٽري ويا.
غازي غازيءَ کي انصاف آهي،
پر، شهيدن جا لاشا ڳري ويا.
ڇو ٿا قبرن تي ڳوڙها وهايو،
جن کي جيئڻو نه هو، سي مري ويا.
منهنجا ڳوڙها ته سر کان تتل ها،
تنهنجا رخسار ڇا لئه ٺري ويا؟
ڏِس ’وفا‘! ساههُ ڪيڏو مٺو آ،
ٿر جا ماڻو به دريا تري ويا!