سَچُ سوچڻ ڪُفر ۽ اَلحاد ڙي!
هاءِ، گهوڙا ڙي! اڙي بغداد ڙي!
دل کان، دولت کي رکي جيڪو عزيز،
دوستو! قارون ڙي! شداد ڙي!
منهنجي لفظن ۽ خيالن کي پڙهو،
منهنجي شعرن کي نه گُهرجي داد ڙي!
جا بَجا سُورين، صليبن جو قسم،
عِشق جو آهي، اڃا ميعاد ڙي!
صرف نظرن سان ئي ڪم لاهيو وجهي،
هُو نڪو قاتل، نڪو جلاد ڙي!
منهنجي هٿ ۾ ڪنهن جون تصويرون ڏِسي،
ٿي ويو تصوير خود بهزاد ڙي!
ڌُوتين جي پاڙ سائي ٿي وئي،
ڪونه شيرين کي رسيو فرهاد ڙي!
سُر ۽ گُر ۾ رقصِ بسمل سان ’وفا‘!
صِحنِ مقتل ۾ وڄي ٿو ناد ڙي!