ساري پاڙي جي سهيلي آهي
تنهنجي دل پو به اڪيلي آهي.
منهنجي دل آهه ڪبوتر ڪارو،
تنهنجي اکِ ڄڻ ته گُليلي آهي.
منهنجي ڳوڙهن جو ڀلا وسُ ڪهڙو؟
تنهنجي ڇاتِي ئي ٿريلي آهي.
روز لُٽجن ٿيون نيون اميدون،
دل وڏيري جي حويلي آهي.
آءٌ حالات جي مُنهن ۾ آهيان،
شينهن جي وات ۾ ڇيلي آهي.
ڳوٺَ جنهن ۾ تون رهين ٿو، هي ’وفا‘-
ان سڄي ڳوٺ جو ٻيلي آهي.