پاڪ پاڪيزه پياريون، پيارَ جون ڳالهيون ڪريون.
دل کي وڻندڙ دلرُبا، دلدار جون ڳالهيون ڪريون.
هَل هَلُون اُن ديس تي، مُحبت نه ماٺي ٿِئي جِتي،
دُوبَدو درشن ڪري، ديدارَ جون ڳالهيون ڪريون.
جنهن جي نالي کي وَٺڻ سان، مُنهن ٿِئي ٿو مُشڪبار،
خوش طَبع شيرين زَبان، گُفتارَ جون ڳالهيون ڪريون.
ساٿ سارو ٿِئي سُکن جو، ڏُور ٿي سڀ ڏُک وَڃن،
دولتِ ديدارَ سان، اِقرارَ جون ڳالهيون ڪريون.
مَٽ نه تنهن محبُوب جا، “مرجان موتي ۽ مڻيان”،
“ڪوهنورن” کان ڪثر، تنهن يارَ جون ڳالهيون ڪريون.
مَن اَندر “مسجد منارا” آ مدينو ۽ مَڪو،
قلب کي “ڪعبو” ڪري، اِسرارَ جون ڳالهيون ڪريون.
ڪر اَدب سان عجز آزي، جانبن کي تُون “جمال”،
چاھَ مان چانئٺ چُمي، انوارَ جون ڳالهيون ڪريون.