مسئلو ڪل مُلڪ جو، اڄ آمرانو ٿي ويو.
خُون ريزي ۽ خرابي، بس بهانو ٿي ويو.
مال کائي مُلڪ جو، ويري وَڪوڙي ويا وَطن،
تن جي پاليسيءَ سان اڄ، ظالم زمانو ٿي ويو.
ڪٿ “بلوچن” جي مَٿان، ٿا بم وسائين بي گُناھ،
مدرسو باجوڙ جو، ناحق نشانو ٿي ويو.
جن پناھ ورتي هتي هُئي، سي ئي ويري وَطن جا،
دَور ماضيءَ جو انهن لئه، اڄ فسانو ٿي ويو.
صاف سنڌي ڪر اسان سان، “تيري ميري” ڪرنه تُون،
سنڌ جو کائي نَمڪ، اڄ بي زبانو ٿي ويو.
ڪيترا ڏينهن تُنهنجو رهندو، هوڏ هستي حُڪم هي،
ظلم جنهن ڀي آ ڪيو، رُوئندي روانو ٿي ويو.
ڪو عدل انصاف ناهي، مُلڪ مُنهنجي ۾ “جمالَ”
قوم جي ڄڻ هي ڪُهڻ جو، ڪارخانو ٿي ويو.