مُنهنجي هِڪ هِڪ لفظ جو، ڏي لالچي ليڊر جَواب.
بند ڪر تقرير پنهنجي، کوڙ ٿيو تنهنجو خِطاب.
ڪالھ ڪهڙا ڪم ڪيا تو، ناهي توتي ڀروَسو،
ڪوبه ڪونهي دين تنهنجو، آهين ڪاسائي قصاب.
هي گٽر هي گند ڪچرو، روڊَ هي رستا ڏسو،
ڪهڙي مُنهن سان آيو آهين، اڄ اسان وٽ تون جَناب.
چار ڀيرا تو اسان کي، آ بنايو بيوَقوف،
ماس ماڻهن جو پچائي، تو ڪيو قيمون ڪباب.
تُنهنجي ليڊرشپ منجهان، نُقصان ٿيو آقوم جو،
ڪنهن نه ڪنهن ڏينهن تو مَٿي، بس نيٺ اَچڻو آ عَذاب.
جنگ توسان آهي جڳ جي، ڪين هڪڙو آ “جمال”،
اِن مِڪر ۾ تون مَداري، ڪونَ ٿيندين ڪامياب.