مِلن ٿا پاڻ ۾ اڄ، دلرُبا اي يومِ آزادي،
خُوشيءَ جو دَور آيو، جابَجا اي يومِ آزادي،
ننڍا توڙي وڏا سڀ، خُوش ٿيا اي يومِ آزادي،
رهي ڪنهن کي شڪايت، ڪانڪا اي يومِ آزادي،
پکڙجي وَئي بَهاريءَ جي، هوا اي يومِ آزادي،
مُبارڪ، صد مُبارڪ، مرحَبا اي يومِ آزادي.
مُسلمانن جي گردن مان، ويو طوقِ غُلامي اَڄ،
مُڪمّل ٿي چُڪي، آزادي آهي مُدامي اَڄ،
ٿيو “رُوح الامين” آهي، سدا تنهنجو پيامي اَڄ،
سعادت تنهنجي سان، قُدرت به ٿي آ هَم ڪلامي اَڄ،
هُجين دائم اصل کان، اِنتها اي يومِ آزادي،
مُبارڪ، صد مُبارڪ، مرحَبا اي يومِ آزادي.
وطن جي ناز جو هر راز، تو ۾ ٿي چُڪو مُبهم،
وطن جو تون، وطن تنهنجو، سدا همراز ۽ همدم،
هُجي سَرسبز جهنڊو شال، پاڪستان جو قائم،
ڪيو آزاد آهي، ملڪ سارو قائِد اعظم،
اُهوئي ٿيو اسان جو رهنما، اي يومِ آزادي،
مُبارڪ، صد مُبارڪ، مرحَبا اي يومِ آزادي.
اسان جون جيڪي تقديرُون، ٿيون تبديل تو ۾ اڄ،
اميدون سڀ سندم دل جون، ٿيون تڪميل تو ۾ اڄ،
سراسر سڀ هي ترقيءَ جو، ٿيو تفصيل تو ۾ اڄ،
اسان تي ٿي چُڪي رحمت، سندي تنزيل تو ۾ اڄ،
اها توکان سري عُمدي، عطا اي يومِ آزادي،
مُبارڪ، صد مُبارڪ، مرحَبا اي يومِ آزادي.
سموريون نيٺ ٿيون پُوريون، دماغ و دل جون تدبيرون،
ڀڄي ڀورا غُلامي جون، ٿيون اڄ زُود زنجيرون،
فَلڪ تي ڄڻ ويون پهچي، سندم سڀ تيز تنويرون،
ٿيون مقبول سڀ منهنجي، قلم جون نيڪ تحريرون،
مَلائڪ ڀي عجب ۾ اڄ، پيا اي يومِ آزادي،
مُبارڪ، صد مُبارڪ، مرحَبا اي يومِ آزادي.
عجائب چوڏهين آگسٽ، ۾ تُنهنجي وِلادت ٿي،
وِلادت هيءَ اسان جي لاءِ، سچ پچ هڪ سَعادت ٿي،
سَعادت ٿي، ڪرامت ٿي. نِزاڪت ٿي، لَطافت ٿي،
مسلمانن کي هيءَ حاصل، خُداوند کان ئي نعمت ٿي،
خدا جي ٿا ڪريون، حمد و ثنا اي يومِ آزادي،
مُبارڪ، صد مُبارڪ، مرحَبا اي يومِ آزادي.
ٿيو تاريڪ راتين مان، نصيبن جو سحر پيدا،
اسان جي محنتن جو، اڄ ٿيو عُمدو اَثر پيدا،
اُونداهي رات ٿي پُوري، ڪڪر مان ٿيو قمر پيدا،
وطن جي راھَ تي اڄ ٿي، چُڪو آ راهبر پيدا،
ٿي ترقي جي اِهائي، ابتدا اي يومِ آزادي،
مُبارڪ، صد مُبارڪ، مرحَبا اي يومِ آزادي.
وڻندڙ ٿا لڳن دل کي، نوان نت نت نظارا اڄ،
فلڪ تي ڏس خوشيءَ کان ٿا، وڄن نوبت نغارا اڄ،
لِيا پايو ڏسن هَر هَر، قمر شمس و ستارا اڄ،
ٻُڌن ٿا شعر سڀ خوش ٿي، “جمال” ۽ جيءَ جيارا اڄ،
چوي ٿي دل هجين قائم، سدا اي يومِ آزادي،
مُبارڪ، صد مُبارڪ، مرحَبا اي يومِ آزادي.