سُهڻي رونق وئي لڳي، اڄ مُلڪ پاڪستان جي.
ٿي اڄوڪي ڏينهن تي آ، عيد هر انسان جي.
ٿيون وڻن بازاريون، سُهڻيون اَٿن سينگاريون،
ڏاتر اُهي ڏيکاريون، بهاري وَڌي بُستان جي.
ويا لڳي جلسا جشن، ساوا جهنڊا هَٿ ۾ سَڀن،
نينهن مان نعرا هڻن، طاقت رکيو طوفان جي.
مُلڪ جا معزز ملي، اڄ پيا وڃن هر هنڌ هَلي،
هَٿ ڏين خُوش ٿيو کلي، ڏئي ثابتي ايمان جي.
يومِ آزاديءَ سندا، ٿيا سال پُورا ستونجها،
خُوش ٿيا بيحد بندا، ڪا ناهي حد احسان جي.
تاقيامت تائين رهندو، شال هي جلوو “جمال”،
حُسن جَلوي کي ڏِسي پيو، ڪر ثنا سبحان جي.