هڪ ڀلجي ويل عورت:
معمول مطابق گرمي سبب تهه خانه ۾ ويٺي تلاوت ڪيم جڏهن گرمي جو تاءُ گهٽجي ويو ته، چانهه جي ٻاڙ لڳڻ سبب ٻاهر نڪري وڃي چانهه پيتم بازار ته حرم جي بلڪل لڳ آهي. واپس حرم ڏي آيس پئي ته ڏسان ته باب فهد ڀرسان مسجد الحرام جي ٻاهرئين اڱڻ تي هڪ بر صغير جي عورت اردو ۾ ڳالهائيندي ٻن عرب سپاهين کان ڪجهه پڇي رهي هئي. پر اهي عرب سپاهي هٿ جي اشاري سان انهي عورت کي چئي رهيا هئا ته، اسان تنهنجي ڳالهه نٿا سمجهون. آئون ڀرسان لنگهيس ته ٻڌم ته، عورت ويچاري پنهنجي رهائش واري جاءِ جو ڏس پتو پڇي رهي هئي. مون انهن عرب سپاهين کي چيو ته، اوهان انهي عورت جي ڳالهه سمجهي؟ اها ڇا پئي پڇي؟! تنهن تي انهن مون کي عربي ۾ چيو ته تون انهي جي ٻولي سمجهين ٿو؟ وراڻيم ته هائو. پوءِ سپاهين چيو ته، مهرباني ڪري هن حاجاڻي کان حقيقت حال پڇ؟ آئون انهي نوجوان عورت کان پڇڻ لڳس ته ڇا ٿي چوين؟ عورت وراڻيو ته، منهنجي دماغ کي هلندي ڪو ڦيرو اچي ويو آهي جو مون کان پنهنجي رهائش جاءِ جو طرف، گهٽي ڏس پتو قطعي وسري ويو آهي ته اسان جي جاءِ ڪهڙي پاسي ۽ ڪهڙي گهٽي ۾ آهي سو مهرباني ڪري مون کي پنهنجي رهائشگاهه تي پهچايو! پڇيو مانس ته تنهنجي رهائشگاهه واري بلڊنگ جو نالو ۽ محله جو نالو ته ياد هوندو؟ توڙي جو اها بلڊنگ ۽ محله هينئر تون سڃاڻي نه پئي سگهين! چيائين ته هائو! اسان مسفله محله جي قصر ڪنده (kindapalace) ۾ رهون ٿا . چيومانس ته، آئون انهي جو پوري طرح واقف آهيان. بي فڪر ٿي انشا الله توکي پنهنجي رهائش تائين پهچائيندس. مسفله مڪي جي قديم محلن مان آهي.
منهنجو اتي صبح شام وڃڻ ٿيندو هو. اهو محلو حرم شريف جي لڳو لڳ ڏکڻ طرف هو. آئون انهي محله ڏي هلڻ لڳس ته اها عورت به پٺيان اچڻ لڳي. کانئس پڇيم ته، ڪهڙي ملڪ جا آهيو؟ وراڻيائين ته بنگله ديش جا. توڙي جو عورت پنهنجو تعارف بنگلاديش جي رهواسي سان ڪرايو پر ان جي شڪل شباهت، انداز گفتگو ۽ لباس وغيره مان ائين لڳي رهيو ته ته اِها پرستان جي ڪا پري آهي. محله مسفله ۾ داخل ٿيڻ وقت مون ان کي سندس جاءِ ڏي وڃڻ جو هٿ جي اشاري سان ڏس ڏنو. پرهن چيو ته، مهرباني فرمائي ٿورو اڳڀرو هلي مون کي اتي پهچائي اچو ته اوهان جو احسان ٿيندو. مون کي عربي ٻولي نه ٿي اچي ٻيو ته هتي اردو سمجهڻ وارو ڪو ورلي ملي ٿو. اسان هلندا جڏهن محله مسفله جي شارع مسيال تي پهتاسين ته قصر ڪنده جي بلڊنگ سامهون نظر آئي. انهي بنگال جي پري کي چيم ته هن بلڊنگ جو ڀلا نالو پڙهه! ته، انگريزي ۽ عربي ۾ لکيل نالو پڙهي چوڻ لڳي ته بس اها ئي بلڊنگ آهي. پوءِ ته، حرم شريف ڏي منهن ڪري منهنجي حق ۾ دعائون گهرڻ لڳي ۽ آئون واپس وري اچي حرم شريف ۾ ويٺس.