مذهب

مسڻ کان مديني تائين

ڪتاب ”مسڻ کان مديني تائين“ اوهان اڳيان پيش آهي. مڪي ۽ مديني جي تاريخ، تبرڪات ۽ زيارتن جي تفصيل سان حج جي هن سفرنامي جو ليکڪ مولوي محمد يامين شورو آهي.
Title Cover of book مسڻ کان مديني تائين

نابين پيش امام:

نابين پيش امام:
اسان وقت جي تنگي سبب ڪڏهن ڪڏهن پنهنجي جاءِ جي ڀر واري مسجد ۾ نماز پڙهڻ لاءِ ويندا هئاسون. انهي مسجد جو پيش امام نابين هوندو هو. ڪيترا ڀيرا اهڙو اتفاق ٿيو جو اسان مسجد جي مين گيٽ وٽ پهچندا هئاسون ته سامهون گهٽي ۾ پيش امام کي ايندو ڏسندا هئاسون، جيڪو بنا ڪنهن ڀٽڪڻ، هيڏانهن هوڏانهن ڦرڻ، ٿاٻا کائڻ جي سڌو سنئون تيز رفتاري سان پيو ايندو هو. مون کي ان وقت حيرت ٿيندي هئي جڏهن اهو پيش امام گهٽي مان ايندي عين مسجد جي گيٽ برابر پهچندو هو ته، فوراً مسجد جي گيٽ ڏانهن مڙي ويندو هو ۽ سڌو وضو خاني ڏي هليو ويندو هو ۽ شايد روزانه پنجوقتي اچڻ وڃڻ جو معمول هئڻ ڪري، انهي جون وکون ساريل هجن. پر اسان کي حيرت ٿيندي هئي ته اهو ڪڏهن به ڀلجي اڳ يا پوءِ نه ٿو ٿئي! وري جڏهن وضو ڪري وٺندو هو ته سڌو مسجد جي اندر وچين دروازي کان ٿيندو وڃي مصلي تي ويهي رهندو هو. جيڪڏهن سنت پڙهڻي هوندي هيس ته پڙهي وٺندو هو نه ته، نماز جي وقت ٿيڻ تائين ويٺو رهندو هو. اسان نابين ته ڪافي ڏٺا آهن پر دل جو سجاڳ اهڙو ماڻهو نه ڏٺو سون. انهي مسجد جي موذن سان منهنجي ملاقات ٿي ۽ ملاقات جو اتفاق هيئن ٿيو جو هڪ ڀيري مسجد جي ڀر واري ڪمري کي مسجد سمجهي انهي جو دروازو ورائي اندر ويس ته، اهو مؤذن ڪمري ۾ ويهي ڪجهه لکي رهيو هو. اندر وڃڻ تي خبر پئي ته، هي مؤذن جو رهائشي ڪمرو آهي جنهن ۾ سندس ضرورت جو سامان، ڪپڙا، ڪتاب وغيره پيا هئا.موذن منهنجي سلام جو جواب ڏيندي چيو ته، هي مسجد ناهي پر منهنجو ڪمرو آهي توهان مسجد ۾ وڃي نماز پڙهو! وراڻيم ته تنهنجي مهرباني جو مون کي واقف ڪيئي! پر ٻڌاءِ ته ڇا پيو لکين؟ جواب ۾ چيائين ته، آئون ڏهين ڪلاس جو شاگرد آهيان، هينئر اسڪول جو رهيل ڪم پيو ڪريان. چيو مانس ته ڀلا پنهنجي فيئر ڪاپي ته ڏيکار! چيائين ته ڇا توهان جو تعلق تعليم سان آهي؟ وراڻيم ته هائو! آئون پنهنجي ڳوٺ ۾ هائر سڪينڊري اسڪول ۾ عربي ۽ اسلاميات جو استاد آهيان. پوءِ ته تمام گهڻو ادب ڪرڻ لڳو. مون سندس ڪاپي ڏسي چيو ته، تنهنجا اکر ته ڪچا آهن! تنهن تي مون کي ڪجهه لکي ڏيکارڻ لاءِ چيائين. مون انهي عربي جي درسي ڪتاب جا چند جملا لکيا ته منهنجي ليکت ڏسي کلندي چيائين ته سائين! توهان “خط نسخي” ۾ لکو ٿا ۽ اسان وٽ هتي “خط رقعي” هلي ٿو. انهي ڪري اسان جي ۽ توهان جي صورتخطي/ ليکت جي نموني ۾ فرق ضرور ٿيندو. انهي ملاقات کانپوءِ ٻه ٽي ڀيرا وڃڻ ٿيو ته اهو موذن وڏي ادب سان کينڪاريندو هو پر مصروفيت سبب بيٺي بيٺي دعا سلام ڪري هلياويندا هئاسون.