منيٰ ڏانهن روانگي:
مزدلفه ۾ چانهه بسڪيٽ کان جلدي فارغ ٿي سج اڀرڻ سان ئي پيدل قافلن سان گڏ روڊ وٺي منيٰ ڏي روانا ٿياسين.
تلبيه جي تنوار، اسان اڀرن ۾ پيدل سفر ڪرڻ جي سگهه پيدا ڪئي جو مالڪ جي خصوصي ڪرم جي سهاري مزي مزي سان تقريباً صبح 7 وڳي ڌاري اچي منيٰ ۾ پهتاسون. جتي هيڏانهن هوڏانهن نظر ڪرڻ سان معلوم ٿيو ته هتي سڙيل تنبن جو ڪوبه نالو نشان ڪونهي! ڇو ته باهه وسامڻ سان گڏو گڏ سعودي سرڪار جمله سڙي ويل ساز سامان تنبن وغيره جي ڪچري جي نيڪالي جوتيزي سان ڪم شروع ڪري ڇڏيو هو. هڪ ڏينهن ۽ ٻن راتين اندر صفائي ۽ نون تنبن لڳائڻ جو ڪم مڪمل ٿي ويو!! سچ پچ ته حيرت ٿئي ٿي جو جنهن جاءِ تي ستر، پنجهتر هزار تنبو سڙيا هجن ان سان گڏ 40 لک ماڻهن جي ضروريات زندگي جو سامان به سڙي رک ٿيو هجي، سوين نه پر هزارين انساني جانيون باهه جو کاڄ ٿي ويون هجن ڄڻ هڪ پوري دنيا باهه جي نذر ٿي سڙي ڍير ٿي وئي هئي سا چوويهن يا ڪجهه مٿي ڪلاڪن ۾ صاف ٿي وڃي!، اهڙي فرض شناسي حيرت ۾ وجهندڙ آهي!! سچ پڇو ته، اسان کي گمان ئي نه پيو ٿئي ته هتي ڪا باهه لڳي هئي!! ڇو ته سعودي سرڪار سڙي ويل سموري سامان کي واقعي واري هنڌان هٽائي، فرش تي نئين ريتي وڇائي ڇڏي ۽ بلڪل نوان تنبو لڳرائي رهائش لاءِ گهربل سهولتون مهيا ڪري ڇڏيون هيون. اسان پنهنجي ڪامورن ۽ سرڪاري ادارن جي ڪارڪردگي ۽ سندن ملڪي وفاداري، عوام سان خير خواهي ۽ همدردي کي سعودي سرڪار جي ڪامورن سان ڀيٽيندا سون ته فرق صاف ظاهر ٿي پوندو.