ڪنهين سياسي آکاڙي ۾، مڃُون ٿا ڊوڙ جا ناهيون
مُنافق ڪنهن به مُهري جي، برابر جوڙ جا ناهيون
تون ٻانهن جي ڳِراٽيءَ سان ، نه آزادي اسان جي کسِ
اسين هيراڪ چوڙين جي، رنگين پِنجوڙ جا ناهيون
ٿئي سُرهاڻ جو جهونڪو، پرين محسُوس لهجي ۾
نفاست جا آهيون، قائل، گھٽا گجگوڙ جا ناهيون
اسان جو شان مرڪز آ، دِلين جي ديس جا راجا
اڌُوري جام تي راضي، ماڻهو ڪي ڇوڙ جا ناهيون
اسين سُورج آهيون سائنڻ تپش محسُوس ڪر ڪڏهين
ٽُٽل آڪاس تان تارا، پٿر يا موڙ جا ناهيون
اِهو ڀي گھٽ آهي ڇا، چوي ٿو لفظ لوئيندڙ
ڳڻپ جوڳا، سهي موجد، ڪوي سرموڙ جا ناهيون
گلي تنهنجي ۾ پوندو جو تنهنجي دوستن جي سازِش سان
سري بازر اسين ڌاڳا، اهڙي ڪنهن نوڙ جا ناهيون
عوامي ميڙ جي آهيون، نئين آواز جي هلچل
ڳُجھي ڪنهن ٺاھ جي ساحر ڪُڌي جاکوڙ جا ناهيون