درد جي گهري ڀنور ۾، لاپتا آهيون اسين
تون ٻُڌي جيڪا نه سگھندينءَ، سا صدا آهيون اسين
ڇانو ۽ بادل جيان ٻئي همسفر آهيون مگر
پنهنجي اندر ۾ اڌُورا ، آسرا آهيون اسين
آشنائي آهي پنهنجي، چُپ ۽ کنڊر جيان
ديوداسي تون نه سائنڻ ديوتا آهيون اسين
گيت تون خوشحال رُت جو نظم آئون درد جو
پاڻ ۾ ٽڪرائيا پر بارها آهيون اسين
جاڳ ۾ ڳولي وتو آ، هاڻ سپنن جو سفر
زخم آهيون خود زخم جي ۽ دوا آهيون اسين
تاج جي هيري جيان هو، مانُ ۽ رُتبو ڪڏهن
تنهنجي قدمن جي مٽي اڄُ، دلرُبا آهيون اسين
مست ڪنهن جو وِردُ آهيون، بيخودين جي ڪيف ۾
بي وِضو سجدن جيان ۽ يا خدا آهيون اسين
آسمان اُڇلي ڇڏيو آ، ڀونءِ ساحر بي خبر
واءَ ۾، ڦاٽل خَطن جا، ڄڻ ذرا آهيون اسين