ھٿ مان ويندي ٽاڻي سوچيو
ڌرتيءَ لاءِ ته ھاڻي سوچيو
ڪيرُ سخي آ سنوري آيو
ھڏ پيڙيندي گھاڻي سوچيو
درويشن جي دِل آ دنبُورو
تسبيح جي ھر داڻي سوچيو
ڪنھن جي بُک ته مرڻي آ
جنڊ ۾ ڦِرندي داڻي سوچيو
ڪاڪُل ھِن يا ڪاريھر
وينڊو کُلندي وِھاڻي سوچيو
ڪھڙا يتيم جا انگل آرا
ڀونءِ کان رات ڌِڪاڻي سوچيو
سُلجھي ويا سڀ مُنڌل ڌاڳا
مومل ماڻي راڻي سوچيو
ايندو نيٺ اري ۾ ”ساحر“
نخريليءَ جي ماڻي سوچيو