ماڻيو تو ساٿُ اُن جو جنهن جي هُئي جُستجُو ڪئي
منهنجي عُمر جي پُوڄا، صحرا جو نازبُو ڪئي
رنگن کي ڪينوس تي ايئن چِٽيو مُصور
تصوير هر نظر سان، ڀرپُور گُفتگو ڪئي
آندو مون پوءِ چپ تي، بدنام جامُ همدم
سجدي ۾ پهرين روئي دِل ڌوئي باوضو ڪئي
تنهنجي نظر ۾ مُهذب رُتبو بُلند اُن جو،
جنهن چونڪ جو تماشو، ڌرتيءَ جي آبرو ڪئي
منهنجو وجُود اُن جي چاهي ٿو بندگي جنهن
زندان جي جھروڪ مان آ، تاريخ سُرخُرو ڪئي
سپنا ته مرمري مون چاهيا ٿي توسان ليڪن
تعمير جاڳ جي تو، محلات ماهرُو ڪئي
موتيا گُلاب بڻيا، تنهنجي هٿن جي خوشبوءِ
ساريئي نه ڪنهن لهُوءَ سان، مياڻي آ مُشڪ بُو ڪئي
وِهنتي ٿي رات تُلسي چانڊاڻ ۾ مون ساحر
بِنديا جيان مٿي تي مُرڪڻ جي آرزُو ڪئي