تو ھوا ۾ رات ڇوڙي وار ڦھلائي ڇڏيا
سر فروشن جي گسن تي ڄار ڦھلائي ڇڏيا
يار جي ڀاڪُر کان ٻيڻي، دِل فريبي دار جي
عاشقيءَ ڪيڏا عجب، اسرار ڦھلائي ڇڏيا
ماءُ جي آلين اکين ۽ يار جي چُميل چپن
زندگي منھنجي مٿان ڪي، بار ڦھلائي ڇڏيا
مان به گھائل، پير کڻندو، مُرڪندو آيسُ پئي
تو به ساڳيا پيچرن تي خار ڦھلائي ڇڏيا
ھر مُنافق دور ۾ فتوى فروشي اوج تي
ڳل ڳڀيا، شھر قاضيءَ دار ڦھلائي ڇڏيا
دِلرُبا ڏاڍي ڪٺن آ، زندگي ڌرتيءَ سواءِ
بانسريءَ ڪچي اڱڻ جا، پار ڦھلائي ڇڏيا
موٺڙيءَ جي ٿان وانگي، مان ھُيس ويڙھيو پيو
رنگ تنھنجي پيار جا، مڻيار ڦھلائي ڇڏيا
ڪنھن ڪُنواري ڪُونج جان، پرواز تي پنبڻيون ھُيون
تو چپن تي باحيا، رُخسار ڦھلائي ڇڏيا
بي حِسي سستي ٿي ’ساحر‘ ڀيڙ آ بازار ۾
وقت مُنڪر معتبر، ڪِردار ڦھلائي ڇڏيا