سمُونڊ جي وشالتا اساس ۾ ڇڏي ويو
پياڪ پياسا چَپَ آ، گلاس ۾ ڇڏي ويو
عجيب راهرُو مٺا، ٿڪل ٿڪل وجود جا
سهيڙي درد مُرڪ جي، لِباس ۾ ڇڏي ويو
مسيح هو يا، فاختا، چڪور هو يا ديوتا
سُفيد جھنڊو ڦڙڪندو ٽِياس ۾ ڇڏي ويو
ڏِٺا نه چنڊ گھاٽ تي، چُميا نه واءَ واٽ تي
خواهشن جا پيچرا، حواس ۾ ڇڏي ويو
مٽيو هُيو هُو بارها، اڪيلتا جي رُڃ مان
جھُريل وجود بارها پياس ۾ ڇڏي ويو
ڪوي هُيو يا ذرد پن، هوا هُيو يا درد بن
گُلاب درد موسمُون، اِڀياس ۾ ڇڏي ويو
هليو هو جنهن سان ڪاروان، وطن جو سچو پاسبان
شهيد رات ديس کي، اُماس ۾ ڇڏي ويو
ڪڻُو ڪڻُو ٿيا گھينگھرا، اُڊيڙيا بزم جا بِکيا
سُرُور گيت ساحرو، رقاص ۾ ڇڏي ويو