قبرُن جا اخبار ۾ ڪتبا پڙھندو آھيان.
گھاءَ پُراڻي جيئن مان جانان جُهرندو آهيان.
پکڙيل ھِن جلاد شھر جي گلين ۾،
مقتل جي سائي ۾ ھلندو رھندو آھيان.
تنگ شھر جي آئون، ڪُشادي تُربت ۾
ساھن جون سرگوشيون چُپ چُپ ٻُڌندو آھيان
ھيسيل ھرڻيءَ جھڙي لڳين ٿي سرتي تون
آئون ڀي خرگوش جيان ئي جيئندو آھيان
ھاڻ رُڳو تدفين جون رسمون باقي ھِن
ڪھڙو مان جيئرن ۾ شامل ھوندو آھيان
بُکيا ٻار ڏِسي مان گنڊ جي ڍير مٿان
بيواھ جي چوڙين جان تنهن پل ٽُٽندو آھيان
تون به نظر جي خنجر سان آن زخمي ٿيندي
لهجن جي گندرف تي وِک وِک ھلندو آھيان
گورڪنن جي روزي ڪُشادي ٿي آ ’ساحر‘
آئون ڪفن جا ٿان اڏيءَ تي اُڻندو آھيان