ساھ جي سُرھي صبا وچ ۾ ھُئي
مرحبا دِل جي صدا، وچ ۾ ھُئي
ٻن چپن تان ٻن چپن جو پنڌُ ھو
پيار جي ھڪ انتھا وچ ۾ ھُئي
ڳل سان پلڪُن جي چنچل ڇيڙ ڇاڙ
باحيا ھڪڙي ادا وِچ ۾ ھُئي
برفجي پل ھي وڃن رڳ رڳ چيو
ٻن دِلين جي ھيءَ دُعا وچ ۾ ھُئي
چنڊُ تنھنجي رُوپ تي چِڙندو رھيو
چاندني پر دِلرُبا وچ ۾ ھُئي
باوضُو لمحا گليءَ ۾ مُرڪيا
حُور جھڙي راحبا وچ ۾ ھُئي
آخري ڀيرو ملياسين بارھا
بارھا سِڪ جي سزا وچ ۾ ھُئي
مُند ”ساحر“ پير ۾ پايل ٻڌس
ڪُنوارپڻ جي ۽ حِنا وِچ ۾ ھُئي.