شايد توکي نه ايندو اِن جو يقين صاحب
درياھ آھيون پِياسا دِل جا مڪين صاحب
سي آسمان تي ڇا لاءِ پنھنجو ٽِڪاڻو جوڙين،
جن جي آ ماءُ جھڙي جنت زمين صاحب
محبُوب جي چپن جو مان لمسُ ويو ھان ڀُلجي،
ھڪ ٻار جي چُمي ٿم جڏھين جبين صاحب
اڻ ڄاڻ ھڪ رقاصا رقصان آ منھنجي اندر،
ڪلهه کان وجُود جي آ موسم رنگين صاحب
پھلُوءَ ۾ دِلرُبا جي پيمانن شراب توبهه،
تو جھڙو آءُ ناھيان ظالِم زھين صاحب
پھريون وِکون ٿو ٻالڪ منھنجي اندر کڻي تون،
اِلزام بي خُودين جا نه ھڻ سنگين صاحب
پنھنجي ئي آڳ ۾ مان چُپ چُپ جلي رھيو ھان،
سُورج جو پرتوو ھان پٿر نگين صاحب
ايمان و عِشقُ تن جي پوشاڪ جان ته ناھن،
بدلي جو روز ”ساحرُ“ دِلبر ۽ دين صاحب