چريا ڇوڪر، ٿڌو چشمو، ڪچو رستو اُتي ئي آ
جو وڻ جي ڇانو ۾ ڇڏيئي، تنھنجو پاڇو اُتي ئي آ
ٿري لوڪ گيت جھڙي شام، مُقدس آ اڃا تائين
خُدا جيئن مھربان وڻ سو، اڃا ساڳيو اُتي ئي آ
اڃا شبنم جي آھٽ تي، ڀِڄن ٿا نيڻ موتئي جا
اڃا خوشبوءِ جهروڪي جان، کُليل جُھوٽو اُتي ئي آ
ڀڳل چُوڙيءَ جي آکاڻي، مروٽيل ٻانھن جو قصو
ڪنهين کي ساھ ارپڻ جو، اڃا لمحو اُتي ئي آ
تُري ڪانا سي جُوئر جا، چٻاڙن ٿيون اڃا سکيون
چپن کي چاھ سان ڇُھندڙ، حياءَ بُولو اُتي ئي آ
پرھ جي ويل پنڇين کان، اڳي ٿا جنڊ جُٽجن ۽
مکڻ ماٽيون لسيون گھاٽيون، ٻاجھر ڊوڍو اُتي ئي آ
شھر جي شور ۾ خُود کي، تِياڳين تون آهي بهتر
وري هل ڳوٺ پنھنجي دِل، تنھنجو ورثو اُتي ئي آ
جو تنھنجي سڀ مِزاجن ۽ ادائن جو آ پاڇُولو
ڀِٽُن جي ڀر ڇڏيئي ’ساحر‘، ڪچو جُھوپو اُتي ئي آ