پُر ڪيف پلڪ جيئن سمندر سُتو نه آ
بيڪل وجود ايئن ويجھر سُتو نه آ
پياسو اڃا به آ، جلاد خُون جو
درياھ قتل ڪري، خنجرُ سُتو نه آ
تنهنجي وئي کان پوءِ، سارنگ جي ساهِڙي
وسڪار جو ڪڏهن، منظرُ سُتو نه آ
دٻجي ڌمال ويئي، ڪڻ ڪڻ ٿيا گھينگھرا
منهنجي اندر مگر، قلندرُ سُتو نه آ
هر دِل ۾ آ وِڇيو، تعزيت جو تڏو
مورن جي موت تي، ننگرُ سُتو نه آ
بيواھ جي سينڌ جان درياھ جو ڏيک آ
ٻالڪ يتيم جان، اندرُ سُتو نه آ
ڌرتيءَ جي ڪُک ۾ ، سِرجيو نه ڪو سلو
پينوءَ جي پيٽ جان امبرُ سُتو نه آ
هاري آ سُرخرو ساحر وجُود ۾
جيتي به نِنڊ ۾، سڪندرُ ستو نه آ