بند در دريون نابين ليئا، ڪيڏانھن وڃان، ڪيڏانھن وڃان
نيڻن جا اُجھاڻا سڀ ڏيئا، ڪيڏانھن وڃان، ڪيڏانھن وڃان
رنگين ڪفن ۾ ڪفنايل، ڪيڏو ته ھُجوم آ ماڻھن جو
ٿا شھر ۾ چُرپُر ڪن لاشا ، ڪيڏانھن وڃان، ڪيڏانھن وڃان
ڪِرڻن تي ڪُفر جي تُھمت آ، جِھرڻن کي ڪيو سنگسار ويو
ھر چونڪ تي ڦنڌا لڙڪن ٿا، ڪيڏانھن وڃان، ڪيڏانھن وڃان
محڪُوم رھي انسانُ ھِتي، آواز خلق جو ڪوﻧﻪ ھُجي
بي درد ننگر جي ريت اِھا، ڪيڏانھن وڃان، ڪيڏانھن وڃان
جسمن جون بزارُون سجيل ھِن، پٿر جي تِجارت شھر سڄو
اي چنڊ کڻي مان آئينا، ڪيڏانھن وڃان، ڪيڏانھن وڃان
توکي به وڻي ٿو آئينو، سينگار کان فُرصت ڪا نه اٿئي ،
گجرا ھي کڻي مان ڦُولن جا، ڪيڏانھن وڃان، ڪيڏانھن وڃان
ٿي پھر ويا تنھنجي چوکٽ تي، خاموش ھان بيٺو بُت جيان
تون ناھين تنھنجي ساٿ سوا، ڪيڏانھن وڃان، ڪيڏانھن وڃان
ھي ڪوھ مريءَ جا ڏيک حسين، ڇُڙواڳ ھوا جون سرگوشيون
ڪيڏو ﺗﻪ پري ھِل گورک آ، ڪيڏانھن وڃان، ڪيڏانھن وڃان
ھڪ شھر جي ھڪڙي پاڙي ۾، رھندي به اڄاڻو سڀ ’ساحر‘
ھر ڏيک ھزارين پاڇُولا، ڪيڏانھن وڃان، ڪيڏانھن وڃان