درٻار ۾ تو دِلبريون واڙيون تماشبين
ڪومل ڪيون تو پنکڙيون ٻاڙيون تماشبين
ڪنھن جو اندر اُٻاڻڪو ھوليءَ ڪري ڇڏيو
ريشم بدن تي ململي ساڙيون تماشبين
فنڪار جو ڪمالُ يا، قِصي ۾ درد ھو
بُوندُون ھُيون تو ڳل تي ڳاڙيون تماشبين
اوگھڙ گُناھ آ چئي، فتوى فروش تو
پنھنجون شڪستون اصل ۾ پاڙيون تماشبين
ڀُونڊو ھُيون سماج جي اُجري لِباس تي
ڪچري جي ڍير جي مٿان ماڙيون تماشبين
پايل جي رِدم تي ڇُليا پيمانا پِياس جا
يادُن جون لٿيون جھيل تي، آڙيون تماشبين
پازيب ڇوڙي گھينگھرا، پيرن ۾ تو ٻڌي
چنچل چُنيون حياءَ جون ڦاڙيون تماشبين
پنهنجي وجُود ۾ سڙي فنڪارُ رک ٿيو
’ساحر‘ وڳيون ھُجوم مان تاڙيون تماشبين