غزل
قهري اکيون، قاتل اکيون،
ٿيون مون کي ڪن گهايل اکيون.
رستي تي عاشق پيا مرن،
ڏسندي ئي خماريل اکيون.
تنهنجي اکين تائين پڳيون،
ماڻي ويون منزل اکيون.
ترشون ڪري مون ڏي نه کڻ،
هي شوخ ۽ چنچل اکيون.
اخلاق کي گهائي ويون،
محبت ۾ هي مائل اکيون.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو