غزل
اي وقت ميڙ مون کي،
هاڻ نه اُڊيڙ مون کي،
هي لوڪ سڀ هٽائي
اڄ پاڻ ويڙه مون کي،
سچ آ پرين ڀڄي مان
ٿس ڀور ميڙ مون کي،
ٿي ويو ڪڻو ڪڻو هان
ٻيهر سهيڙ مون کي،
تون ناز سان اچي او
ڇوري نه ڇيڙ مون کي،
پيا سُور سڀ ڦٽن آءُ
پرڀات کيڙ مون کي.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو