غزل
جيءَ ھو ڪيترو جلايو مون،
تو بنا، پر جئڻ نه آيو مون.
تنھنجي اک جو سرور پنھنجو ھو،
مئي ٻيو ڪو نه واپرايو مون.
چوطرف سنگ بازي ائين آھي،
ڪين ڪنھن سان به ڄڻ رھايو مون.
بدن خوشبوءَ ۾ پيو مھڪي،
ھو وري خواب ۾ جو آيو، مون.
بد دعائون ڪٿان ڀلا سمھڻ ڏينديون؟
ھو الائي ڪيترن کي گھايو مون.