غزل
اوهان کان به منهنڙو نه موڙي سگهياسين،
زماني جو رسمون نه ٽوڙي سگهياسين.
جڏهن کان اوهان سان ٿيو پيار آهي،
وري ناتو ٻي سان نه جوڙي سگهياسين،
ڇڏي ڳنڍ ڏيئي تو دل کي دل سان،
اڃان به ٻڌل آ نه ڇوڙي سگهياسين،
ڌڪاريو پرين تو جڏهن در پنهنجي تان،
ڪٿي پير پنهنجا نه کوڙي سگهياسين،
ويٺا درد دل ۾ وڏي ڪنهن ولر جيئن،
هالاڻي سي هرگز نه هوڙي سگهياسين.