غزل
اچ ته توکي آڇيان پل پيار جا،
ڪر ختم قِصا سڀئي تڪرا جا،
ڪيترا صدما اڪيلي سِر هتي
مون کنيا آهن بِرهه جي بار جا،
سانت ، انڌيارو ۽ بند بازار هُئي
ٽِمڪيا پئي نيڻ پهريدار جا،
سنڌ تنهنجي ڪُڙمين جو آ قسم
ڏينهن پُورا ڄاڻ ٿيا ڀوتار جا،
سيٺ وٽ مُوڙي کڻي پهتو هو
ميرڙا ڪپڙا ها کاتيدار جا،
روح انجو هو ٽنگيل ڪنهن ٽياس تي
خواب ڀٽڪيا پئي ڪٿي بيمار جا .