غزل
در، دريون ۽ گهر سڄو خاموش هو،
درد ۾ آڳُر سڄو خاموش هو.
رات ٿيندي سڀ پکي پيا ها سُمهي،
ڳوٺ جو منظر سڄو خاموش هو.
ٿي هوا اغوا وئيشايد هُئي،
ڏکڻ سان اوڀر سڄو خاموش هو.
ڪنهن نه کڙڪايو اچي هو گهنڊ کي،
سوڳ ۾ مندر سڄو خاموش هو.
ويو ڪري ڪو ساهه مُٺ ۾ بند ڄڻ،
جسم سان اندر سڄو خاموش هو.