غزل
هانو جا سوجهرا ڪاڏي وئين،
ويا وڪوڙي ڏوجهرا ڪاڏي وئين،
ٿي انڌيرو گهُپ ويو چوڌار آ
روشني جا تِرورا ڪاڏي وئين،
آءُ ته گڏجي شادمانيون ماڻيون
بر ڪري او بانورا ڪاڏي وئين،
ماڪ واري مُند وئي برباد ٿي
او ڏکي جا آسرا ڪاڏي وئين،
اڄ بدن تندوُر ٿي منهنجو جليو
ڌر تتيءَ ۾ ڇانورا ڪاڏي وئين،
جو ڪهِي ايندو هُئين هڪ آهه تي
هر قدم اڳڀرا ڪاڏي وئين.