غزل
ڪڏهن هو دير ايندي هُئي،
ڪڏهن هو سوير ايندي هُئي.
لڪائي ڳوٺ جي گس تان،
پنهنجا هو پير ايندي هُئي.
ڪڏهن سانجهي ڪڏهن آڌي،
جلائي غير ايندي هُئي.
کلي مرڪي مٺي مون ڏي،
وڄائي ڇير ايندي هُئي.
لنجي لاءِ کڻي جانان،
خوشين جا ڍير ايندي هُئي.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو