نظم
عداوتون ۽ ڪفلتون سماج جو حصو ٿيون
امير پٽ ماءُ کي گهران تڙي ڪڍي پيو
اجاڙ روح رات جو ٿو رهزنن مٿان رڙي
منافقي جي واٽ تي ڪروڌ ۾ شخص سڙي
قريب کان قريب تر جو دلبريون نظر اچن
اندر وٽان خراب سي دغا منجهان ڀريو وتن
هي سونهن ۽ ثواب سڀ محبتون، عبادتون
انهن جي ڏس مزاج ۾ ڦير ڦار ٿي وئي
منافقيون مفاد جون ته عشق ۾ گهڙي پيون
پريت جون پاڪيزگيون ڇو تار تار ٿي ويون
نظام نفرتن جو پيار جو به خال ڪو ڀري
اڃان به انڌاري آ، ڪٿي نه لاٽ ٿي ٻري ....