غزل
تنهنجي سُونهن جي رنگن جي مرڪ تي،
ڇا لکان تنهنجي سُرن جي مرڪ تي،
ڪهڪشان جيان تون به چمڪين ۽ وري
ٿي ٽڙين سا ڀي گلن جي مرڪ تي،
تون شعر جي ٻن سٽن جان ڪو اچي
ڪاش مرڪين گڏ سخن جي مرڪ تي،
ها اسان هر جاءِ تي ئي پاڻ کي
پي وڃايوسين سجن جي مرڪ تي،
نينهن اوڀر طرف کان مون کي چيو
مان لکان تنهنجي چپن جي مرڪ تي .