غزل
تنهنجي ئي ڪنهن عمل ۾ نه جيڪر اثر هجي،
پوءِ دُعا طويل ٿئي يا مختصر هجي،
جنهن جي لهس لهس ۾ هجي موت طئي ٿيل
پروانو اهڙي اڳ کان ڇو بي خبر هجي،
گلڙن جا پرستار مٺا رکجان خيال هي
دامن ۾ لِڪل تنهنجي متان ڪو شر هجي،
ان شوخ جي بزم ۾ هلي دل وري ڏسون
محفل ان جي پنهنجي متان ڪو پچر هجي،
ٿڪجان نه تنهنجي سونهن تي دفتر لکي لکي
مون تي مهر جي سهڻا بس هڪڙي نظر هجي،
اهڙي عجيب شخص کي سمجهڻ وڏو ڏکيو
جيڪو آ ميڻ پل ۾ ۽ پل ۾ پٿر هجي،
ان ديس جي حدود کان نڪري پري هلون
جت نفرتون ڪثير ۽ سڪ جو ڏڪر هجي،
ات باغ ٿين بهشت ٿين تنهنجا قدم جت
صحرا ٿين سمنڊ ڀلي ڪارو ڪلر هجي،
احسان ڪو ڪري جي شڪسته جي گهر اچين
هڪ پاسي مسلمان ۽ ٻي هنڌ ڪفر هجي.