غزل
ساجن ويٺو منهنجي ڀر ۾،
ڪونه ويهڻ ڏي ڪنهنجي ڀر ۾.
سهڻي ساهن ۾ آ سانڍيل،
سهندي ڪنهن کي پنهنجي ڀر ۾.
ناتو هن سان رهندو هر دم،
ويهڻ طلبيان هن جي ڀر ۾.
ڇڏجي توکي ڪيئن هو چئي ٿي،
ويهي رهه تون ويجهي ڀر ۾.
ٿڪڻو ناهي هلبو هاڻي
اخلاق اٿي سانجهي ڀر ۾.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو