غزل
ٻڌائي ته ڪنهنجي سهاري ويا،
ڇڏي رهگُذر تي روئاري ويا،
وڃايل انهي هنڌ پيو مان به هان
اسان کي اوهان جت وساري ويا،
وري واٽ ٿو ڳولهيان مان اها
اسان کي اوهان جت نهاري ويا،
ٻڌو آ اچي پئي سڀاڻي ڪهي
سڀاڻ تڪ اسان کي جياري ويا،
گلابي چپن کي وساريان ڪيئن؟
امر آب امرت پياري ويا.